#Rosenthal GmbH … das Porzellanimperium.

Philip Rosenthal *6.3.1855 in #Werl (Westfalen) en + 30.3.1937 in #Bonn vertrok na zijn schoolopleidng op zeventienjarige leeftijd naar de Verenigde Staten van Amerika, waar hij als: afwasser, liftbediener en werknemer bij een importbedrijf voor porselein aan de slag kon.  

Na zijn terugkeer in Duitsland 1879 richtte hij in het voormalig Frankisch slot van #Erkersreuth (Opper-Franken) een werkplaats voor porseleinbeschildering op, die na een een zeer snelle en succesvolle groei in 1891 in Selb een porseleinfabriek werd … ‘Philip Rosenthal & Co’. 

In 1897 werd de basis voor een verdere uitbreiding van het bedrijf gelegd door de oprichting van een naamloze vennootschap ‘Ph. Rosenthal & Co AG’ te Selb   … waarvan hij trouwens tot 1934 voorzitter bleef. 

Rosenthal exposeerde voor het eerst op de ‘Messe #Leipzig’ (een groot tentoonstellingscomplex in de voormalige DDR) in 1879. Door zijn deelname aan de vakbeurs kon hij met relatief weinig moeite zijn producten over de hele wereld bekendmaken, wat resulteerde in een grote toename van de export.  

In 1900 won het Rosenthal-kunstporselein een zilveren medaille op de wereldtentoonstelling van Parijs.   

Rosenthal rekruteerde bekende kunstenaars, waaronder: Fritz Heidenreich, Karl Himmelstoß, Theodor Kärner, Ferdinand Liebermann, Rudolf Marcuse en Gerhard Schliepstein voor zijn kunstafdeling, die hij in 1910 in Selb oprichtte en waar hij artistiek verfijnde, moderne decoratieve objecten, figuren en decoraties vervaardigde. 

In 1908 kocht Rosenthal de porseleinfabrikant #Thomas in Marktredwitz op en in 1917 het porseleinbedrijf #Zeidler & Co. 

Sinds 1921 werd de productie van elektrotechnisch en chemisch-technisch porselein opgebouwd, onder andere in een gemeenschappelijke belangenbehartiging met AEG … een meerderheidsparticipatie van aandelen in het bedrijf ‘Krister Porzellanmanufaktur’ beter bekend als KPM in Watbrzych (Silezië) droeg hiertoe bij.  

In 1929 was “Rosenthal AG” een van de grootste Duitse porseleinfabrikanten met ongeveer 7.000 werknemers.  De raad van toezicht, die na de ‘machtsovername’ door de nationaal-socialisten opnieuw werd samengesteld, wilde Rosenthal (Joodse origine) doen aftreden als voorzitter. Een gevolg van de ‘ariseringspolitiek’. 

Na zijn gedwongen ontslag in 1934 werd hij in 1936 onder curatele gesteld omdat hij zogezegd handelingsonbekwaam zou zijn … de erfgenamen uit zijn eerste huwelijk vreesden uit de boot te vallen. 

1937 Overname van de porseleinfabriek #Waldersdorf (opgericht in 1907)  

Op dertig maart 1937 overleed Philip Rosenthal-senior te Bonn. 

Na de Tweede Wereldoorlog ging Philip-junior (zoon uit zijn tweede huwelijk) in de zaak van zijn vader werken. In eerste instantie had hij geen interesse in porselein, maar hij was wel geïnteresseerd in creatief bezig zijn. 

In 1950 werd hij eerst reclamemanager en lid van de raad van bestuur. 

Twee jaar later leidde hij de afdeling productontwerp van het bedrijf.  

In 1958 werd hij CEO van de groep. Onder zijn leiding werd de bouw en installatie van de Rosenthal Design Studio gerealiseerd en de Rosenthal Studio-lijn opgericht. Verschillende kunstenaars zoals: Andy #Warhol, Henry Moore, Friedensreich, Hundertwasser, Salvador #Dalí, Ernst Fuchs en HAP Grieshaber verleenden hun samenwerking met het bedrijf. 

In 1960 werd in #Neurenberg het Rosenthal-Studiohaus geopend, van waaruit 's werelds eerste designketen werd opgebouwd.   

In 1965 werd de uniforme naam ‘Rosenthal Glas & Porzellan AG’ gekozen en in 1969 ingekort tot ‘Rosenthal AG’. 

1967 Ingebruikname van de nieuwe Rosenthal-fabriek in #Rothbühl, #Selb. Gebouwd onder de deskundige leiding van de  Duits-Amerikaanse architect Walter #Gropius. 

Eveneens in 1967 begon Rosenthal met de bouw van de zogenaamde ‘Glassmaker’s Cathedral’ … de ‘Thomas-Glassworks’ werd omgedoopt tot ‘Kristall-Glasfabrik Amberg GmbH & Co. KG’ … de ingebruikname ervan volgde in 1970.  

In 1972 werd een meubelfabriek in Espelkamp overgenomen. Philip Rosenthal voegde hiermee een meubelcollectie toe aan het klassieke porseleinen assortiment. De meubels werden onder het label “Rosenthal Furniture” geproduceerd.   Deze meubelmakerij werd in 2009 omgedoopt tot ‘Philip Möbelmanufaktur GmbH’ en in 2013 omgedoopt tot ‘Fröscher GmbH & CO. KG. Rosenthal’.  

In samenwerking met industriële ontwerpers zoals: Raymond Loewy , Tapio Wirkkala , Elsa Fischer-Treyden , Timo Sarpaneva , Verner Panton , Luigi Colani en Walter Gropius , creëerde men er een indrukwekkende reeks producten.    

1981 Philip Rosenthal-junior trad af als lid van de raad van bestuur van het concern.   

1981 Friedensreich Hundertwasser ontwierp de gevel van de porseleinfabriek Selb: "Ecologie-Kunst-Creatie"   

1988 Toekenning van de eerste Rosenthal-licentie  (AGROB Buchtal Keramik)   

In 1992 start van de samenwerking met Gianni #Versace SpA, Milaan. De samenwerking heeft geresulteerd in een breed scala aan de mooiste porseleincollecties, verrijkt met de beroemdste en mooiste Versace-motieven en -prints. 

In 1997 was Rosenthal AG voor 90% eigendom van de Brits-Ierse Waterford #Wedgwood-Group.   

1998 Start van de samenwerking met Bulgari SpA, Rome.   

2000 Rosenthal nam het traditionele Duitse porseleinmerk  ‘Hutschenreuther’ en het bedrijf '#Hutschenreuther-Werk B' in Selb over. 

Philip Rosenthal-junior overleed in 2001 te Selb. 

In juni 2008 wilde de Waterford Wedgwood Group het aandelenpakket van Rosenthal afstoten vanwege liquiditeitsproblemen. Op dat moment waren er wereldwijd ongeveer 1.100 werknemers in dienst. Het bedrijf, dat met insolventie werd geconfronteerd door de daaropvolgende ineenstorting van Waterford Wedgwood, vroeg op 9 januari 2009 faillissement aan. 

De daaropvolgende insolventieprocedure van Rosenthal AG werd op 1 april 2009 geopend door de districtsrechtbank. Op 20 juli 2009 werd een verkoop aangekondigd aan een Italiaans bedrijf, Sambonet Paderno Industrie (Arcturus Group). Rosenthal GmbH, opgericht op 1 augustus 2009, is een onafhankelijk onderdeel van Sambonet Paderno Industrie (Arcturus Group). Het hoofdkantoor van Rosenthal blijft in Selb onder leiding van algemeen directeur Pierluigi Coppo. 

Sinds 2013 behoort ook het traditionele merk ‘#Arzberg’ tot Rosenthal GmbH. 

Het ‘#Porzellanikon’ (staatsmuseum, Hohenberg an der Eger/Selb, geopend in 2004) is gevestigd in een voormalige Rosenthal-fabriek, die in 1969 werd gesloten. De bezoekers kunnen er de ontwikkeling van het bedrijf Rosenthal ervaren en ontdekken, van de start als porseleinschilderij in kasteel Erkersreuth tot de huidige wereldwijde lifestyle-aanbieder. 

Het Rosenthal Archief, een verzameling van ongeveer 15.000 tentoonstellingsstukken uit 130 jaar bedrijfsgeschiedenis, werd op 12 augustus 2009 door de Oberfranken Foundation aangekocht en als permanente bruikleen verstrekt aan het #Porzellanikon

 

#Schloßberg_Keramik

In #Volmarstein … een dorp in de Duitse deelstaat #Noordrijn_Westfalen werd in 1946 door Theodore en Ilse Stephan een kleine keramiekwerkplaats opgericht … 'Schloßberg Keramik' genaamd  

Deze bedrijfsnaam werd gekozen omdat het atelier lag aan de voet van de Schloßberg (de kasteelheuvel) van het verwoeste kasteel Volmarstein (verwoest door een brand in 1754). 

Aanvankelijk produceerden de ‘Stephans’ uitsluitend handgedraaide, handbeschilderde faîence. Hun productie werd positief ontvangen op beurzen in Frankfurt en Hannover. 

De groei van het bedrijf en de geleidelijke ombouw van de fabriek voor de productie van serieproducten maakten tweemaal uitbreiding van de gebouwen noodzakelijk.  

Toen het uiteindelijk onmogelijk werd om verder op te schalen in Volmarstein, verhuisde 'Schloßberg Keramik' in 1954 meer zuidwaarts … naar een nieuw gebouwd pand in #Langenaubach … een stadsdeel van de gemeente #Haiger in het district Lahn-Dill-Kreis van de Duitse deelstaat #Hessen. 

Zo kon het wedijveren met andere grote keramiekproducenten als: #Bay, #Ceramano, #Scheurich, #Jopeko en anderen.  

Datzelfde jaar werd #Liesel_Spornhauer, voorheen werknemer bij #Dümler&Breiden, de eerste huisontwerper van het bedrijf. Ze bleef bij het bedrijf gedurende een half decennium en was verantwoordelijk voor de meeste succesvolle ontwerpen uit die periode.   

Toen ze in 1959 vertrok, nam medeoprichtster Ilse Stephan de positie van hoofdontwerper op zich.   

Halverwege de jaren ’60 werden de Schlossberg-creaties voorzien van het populaire fat-lavadecor. Het betekent letterlijk ‘vette lava’ … men bedoelt hiermee dat de glazuur er meerdere keren is op gebracht, waardoor er dikte verschil in zit. (net zo als de lava-stromingen).   

In 1962 vormde Liesl Spornhauer samen met #Bodo_Mans een groep van artiesten en designers, genaamd 'Muffel'. Behalve het maken van schilderijen en beelden was de groep ook betrokken bij het ontwerpen van keramiek en probeerde de prachtige kleuren van allerlei glazuren te combineren met een nieuwe manier van oppervlaktestructuur en glazuursamenstelling.   

#Hans_Welling, die ook voor #Ruscha en Ceramano had gewerkt, kwam in dienst van Schlossberg.  

Schlossberg gebruikte voor de vervaardiging van de vazen altijd witte klei. Sommige vazen hebben als merk een T en een S die over elkaar staan, waarschijnlijk de initialen van oprichter Theodore Stephan. 

De vormnummers en hoogteindicaties staan centraal gegraveerd in de onderkant of zijn in de vorm meegegoten. 

Het succes dat de firma in de 50- en 60-er had jaren bleef helaas niet duren … want de populariteit van dit soort keramiek nam zienderogen af. 

In 1975 sloot deze onderneming haar deuren. 

Momenteel is er een lichte revival van dit soort keramiek merkbaar …. grote vazen en andere originele, kleurrijke items zijn best gegeerd door de jongere generatie om hun bescheiden stekje eclectisch in te richten.