My best #wishes_for_2017 !

#Roseville Pottery #Zanesville #Ohio #America

‘The Roseville Pottery Company’ werd in 1892 opgericht door J.F. Weaver in de kleine buurtschap Roseville (een echt pottenbakkersnest) ... zowat 15 km verwijderd van Zanesville en deel uitmakende van de staat Ohio in Amerika.

George Young (salesman) kocht in 1896 het bedrijf over en werd er bedrijfsleider. Onder zijn toezien produceerde men eenvoudig huishoudelijk gebruiksgoed zoals: overpotten, vazen, jardinières, paraplubakken, steengoed e.a. .

Door de voortdurende expansie van het bedrijf, overname van ‘Midland Pottery’ en ‘Clark Stoneware Company’ besliste men te verhuizen naar Zanesville ... waar klei in overvloed was te vinden. Tevens de thuishaven van andere aardewerkbedrijven zoals J.B. Owens Company en S.A. Weller Pottery. Een zeer bevruchtende maar ook concurrentiële omgeving.

Men begon er met de productie van verfijnd sieraardewerk. Vazen in Art Nouveau stijl (Arts & Crafts) die versierd werden met stemmige taferelen, bloemen, dieren, Egyptische en Griekse scenes. Kunstenaars en vormgevers als: Ross C. Purdy, John J. Herold, Gazo Foudji, Christian Nellson, Claude Leffler, C. Neff, William Hall en Katy Duvall zaten er hun hun beste beentje voor.

In 1904 werd ‘Frederick Hurten Rhead’ (1880-1942) als nieuwe artistieke directeur aangesteld. Voordien was hij werkzaam bij Weller Pottery. Onder zijn leiding werden nieuwe aardewerklijnen in productie gebracht, zoals: Rozane (samentrekking Roseville en Zanesville), Azurian, Fudji, Crystalis, Aztec en Della Robbia ... al de objecten uit deze lijnen werden in beperkte oplage geproduceerd en zijn hierdoor tot op de dag van vandaag nog zeer schaars, duur en exclusief. Het bedrijf telde in die tijd zowat 4 vestigingen, stelde 325 mensen te werk en produceerde zowat 5000 stuks per dag.

In 1909 nam Harry Rhead ( broer van ... ) de fakkel over ... in 1915 introduceerde deze de populaire ‘Donatello-line’.

In 1917 werd Frank Ferrell ‘art director’ ... hij lanceerde een 80-tal zeer populaire en commerciële aardewerklijnen: Blackberry, Sunflower, Cherry Blossom, Freesia, Water Lily, Juvenille, Laurel en Wisteria. In 1932 midden in de ‘Depression’ overleed hij ... zijn moeder Anna Young nam tijdelijk de functie van haar zoon over.

In 1935 werd hun meest populaire decor ‘Pinecone’ op de markt gebracht door salesman Charles Snider. In de kleuren blauw, bruin en groen werden hiervan meer dan 75 modellen vervaardigd o.a. asbakken, dienbladen, schalen, vazen, manden, paraplubakken, kandelaars, boekensteunen, kruiken, theeserviezen, jardinières, muurvazen om er maar enkele te noemen. De meesten onderaan gemerkt met ‘Roseville’ in reliëf, een modelnummer en een aanduiding van de hoogte.

In 1940 rond het begin van Wereldoorlog II werden er nieuwe series decors gelanceerd: Fuscia, White Rose, Cosmos, Zephyr, Lily, Columbine en Bittersweet ... zij behoorden zowat tot het beste commerciële aardwerk uit die tijd.

De kwaliteit en vermaardheid van dit mooie aardewerk kon echter niet beletten dat het bedrijf na de gruwelijke oorlog ... door felle concurrentie uit Japan, China en Europa en door de opkomst van kunststoffen zoals plastiek in 1954 voor goed de deuren moest sluiten.

‘Mosaic Tile Company’ kocht de bedrijfsnaam ‘Roseville Pottery’ over en ‘New England Ceramics’ al de matrijzen en mallen.

Momenteel is ‘Roseville Pottery’ nog steeds een gegeerd verzamelobject (opgepast voor namaak vanuit China ... ook bij ons kennen wij dit fenomeen ... ‘Keralouve’ voor de Boch-productie). Meer dan honderd verschillende decors werden uitgebracht in kleuren die variëren van neutraal over aardtinten tot helder blauw, groen, bruin, roze ... zwart en rood zijn wat zeldzamer. Begin jaren zeventig tot aan de millennium-wisseling was er zelfs een ‘revival’ die vraag en prijzen enorm de hoogte in joegen.

Groeten,
Meindert 

#Bay-Keramik #Ransbach #Baumbach #Germany .

In 1933 richtte Eduard Bay te Ransbach-Baumbach (West-Duitsland) de u welbekende ‘Bay-Keramik’-fabriek op.
Vanaf de jaren vijftig tot begin jaren zeventig was ze één van de meest succesvolle keramiekbedrijven op Duits grondgebied.

Designers bij Bay in de fifties en sixties waren Josef Koch en Bodo Mans ... deze laatste ontwierp o.a. het dessin van de Florenz (1955), de blauw, geel, rode Rheims (1960), Ravenna (1961) en de Brasil (in aardtinten met hier en daar een kleurtje).
Verder vinden we de namen van Ludwig Klopfer (1924-1977) en A. Seide terug.

De decoraties waren meestal in reliëf uitgevoerd ... vaak was er sprake van afbeeldingen met geometrische patronen.
De motieven waren geïnspireerd op mythische, archaïsche en volksthema’s, vaak met een herhalend karakter. Ook andere motieven zoals: ui, bloemen en sneeuwvlokken kwamen aan bod.

Bay gebruikte voor de vervaardiging van de vazen altijd witte klei. Aan de onderkant ‘soms’ gemerkt met Bay en vaak West-Germany, modelnummer en hoogte.

In de jaren vijftig en zestig gebruikte Bay een sticker in goudkleur met een ‘kroontje’ en de opdruk ‘Bay Keramik handgemalt’.
In de jaren zeventig en tachtig gebruikte Bay een rechthoekige sticker met daarop de tekst ‘Bay Keramik’.

Vanaf 1967 kwam Bay met een nieuw product op de markt: de‘Römertopf’. 

Deze werd dat jaar gelanceerd op de Hannover Messe ... ’s werelds grootste industriebeurs. Deze kookvondst bracht een revolutie in de Duitse keukens teweeg en al snel was gerechten bereiden met de keramische schaal helemaal 'hot'. Daarom besloot de directie in 1971 om de poreuze aardewerken schalen met deksel voortaan op de markt te brengen onder de gepatenteerde merknaam RÖMERTOPF®. De productie van het de kunstaardewerk werd stilaan afgebouwd.

Bay Keramik hield in 1997 op te bestaan.

De firma Gerz uit Sessenbach nam het merk ‘RÖMERTOPF’® over en veranderde de bedrijfsnaam in ‘Römertopf Keramik GmbH’. De vestigingsplaats van dit bedrijf is nog steeds in Ransbach-Baumbach (Weiherstraße 1). Van daaruit vinden schalen voor o.a. vlees, vis, aardappelen, knoflook, appels enz. hun weg naar miljoenen huishoudens waar ook ter wereld.

Begin 21e eeuw steeg de populariteit van dit kunstaardewerk opnieuw.

In hedendaagse interieurs passen ze zich makkelijk in en geven er de nodige 

schwung aan zonder dominant te zijn. Kortom ... een prima manier om je huis de dag van vandaag te stylen. 

Sommige series zoals de: ‘Egyptische lijn’ ... waarop men de farao’s kan aanschouwen, worden voor veel geld op het internet aangeboden. Zo zie je maar dat je best de spulletjes van oma en opa niet te gauw mag weggooien.

Groeten,
Meindert

 

 

#Worldwide #forum 'Rubriek Keramiek'

Van bij de start in mei 2010 tot nu oktober 2016 ... telt deze blog reeds 14 062 pageviews.
Het aantal gepubliceerde berichten is ondertussen opgelopen tot 78.
36 reacties zijn er gepubliceerd.

België                                           6876
Nederland                                    3004
Verenigde Staten                         2042
Rusland                                         468
Duitsland                                       321
Frankrijk                                         261
Oekraïne                                        196
Ierland                                            122
Litouwen                                          91
Portugal                                           79

Verder zijn er ook bezoeken vanuit : Engeland, Hongarije, Israël, Luxemburg, Noorwegen, Oostenrijk, Spanje, Vietnam, Zwitserland e.a.

Waar wacht u nog op ... gebruik maken van dit forum geeft u de kans om duizenden mensen waar ook ter wereld te bereiken. Als u zin heeft om in de pen te kruipen of te reageren op berichten, aarzel dan geen seconde ... uw stem zal gehoord en gelezen worden.

Keramiekliefhebbers aller landen verenig u ... deel uw gezamenlijke passie met elkaar !!!

Groeten,
Meindert

#Carstens_Tönnieshof - #Fredelsloh Duitsland.

Christian Hinrich Carstens kocht op 30 april 1878 de groothandel Carstens & Stahl aan. 

In 1892 verwierf hij samen met zijn broer Ernst Carstens ook een keramiekbedrijf in Reinsberg (Brandenburg). 

Rond de jaren twintig van vorige eeuw was dit uitgegroeid tot een van de grootste keramiekbedrijven op Duits grondgevbied. 

Het bedrijf had vele dochterondernemingen o.a. in Rathenow, Gräfenroda, Georgenthal, Wallhausen, Sorau, Blankenhain, Lübeck, Elmshorn, Reichenbach, Zeven en Hirschau. 

Door de economische crisis en de op til zijnde tweede wereldoorlog viel dit rendabele bedrijf uit elkaar. Hun keramiek- en porseleinfabriek op Oost-Duits grondgebied ‘Carstens Uffrecht’ (opgericht door Jacob Uffrecht) kwam na deze zwarte periode in staatshanden terecht. De Oost-Duitse firma VEB Haldensleben maakte gebruik van de oude mallen, vormen en patronen … en had daarbij een matig succes. Pas na de jaren vijftig kwam men met eigen designs en ontwerpen aandraven die voornamelijk afzet vonden in de oostbloklanden. 

In 1947 werd er in Fredelsloh (Niedersachsen-West-Duitsland) de firma ‘Carstens Tönnieshof’ opgericht. Deze vervaardigde niet alleen vazen, maar ook lampvoeten, kaarsenstandaards, wandreliëfs en klokbehuizingen, allen gekend om hun mooie kwaliteit. 

De meeste vormen en decoratieve ontwerpen kwamen van de hand van Trude Carstens, de vrouw van oprichter Ernst Carstens. Zij was er artistiek directeur tot haar dood in 1965. 

In 1966 werd Rudolf-Christian haar opvolger, voordien had deze gewerkt bij Dümler & Breiden. Hij verliet dit bedrijf reeds in 1968. 

Carstens had ook een duurdere en exclusieve lijn aardewerk die bekend stond onder de naam 'Luxus'. Dit werd aangegeven met een textiel label waaraan een kaartje hing. 

Enkele ontwerpen uit de 'Luxus' serie zijn van de hand van Dieter Peter en A. Seide. 

Een andere lijn met exclusieve uitstraling was de 'Atelier' serie. Vazen uit deze serie zijn uit de periode 1962 - 1964 en zijn voornamelijk ontworpen door Gerda Heuckeroth. Deze dame heeft ook gewerkt bij ‘Ceramano’ en ‘Ruscha’. 

Van elk ontwerp van deze exclusiviteiten maakte ‘Carstens’ slechts een beperkt aantal exemplaren. 

Andere gekende keramisten die er gewerkt hebben zijn: Eva Stricker-Zeisel, Siegfried Möller, Arthur Hennig. 

In de jaren '70 waren er zelfs filialen in Brazilië, Argentinië, Chili, Australië en Oostenrijk. 

Desondanks sloot dit bedrijf op 28 april 1977 zijn deuren door toedoen van een faillissement. Een doorstart met twee bedrijven stelde de zwanezang nog een poosje uit … in 1984 kwam er een definitief eind aan ‘Carstens Tönnieshof’. 

Het bedrijf dat veertig jaar lang het bestaan van deze bloeiende regio heeft meebepaald was niet meer. 

In 1990 werd Duitsland herenigd en kwam de voormalige Oost-Duitse VEB Steingutfabrik weer in handen van de familie. De naam werd gewijzigd in Carstens Keramik Rheinsberg. In 2005 nam dit bedrijf de merknaam ‘Silberdistel’ over. 

Carstens Keramik Rheinsberg is nu een klein bedrijf met een tiental werknemers gevestigd aan de Rhinstrasse 1 16831 Rheinsberg. 

Groeten, 

Meindert