Deze bedrijfsnaam werd gekozen omdat het atelier lag aan de voet van de Schloßberg (de kasteelheuvel) van het verwoeste kasteel Volmarstein (verwoest door een brand in 1754).
Aanvankelijk produceerden de ‘Stephans’ uitsluitend handgedraaide, handbeschilderde faîence. Hun productie werd positief ontvangen op beurzen in Frankfurt en Hannover.
De groei van het bedrijf en de geleidelijke ombouw van de fabriek voor de productie van serieproducten maakten tweemaal uitbreiding van de gebouwen noodzakelijk.
Toen het uiteindelijk onmogelijk werd om verder op te schalen in Volmarstein, verhuisde 'Schloßberg Keramik' in 1954 meer zuidwaarts … naar een nieuw gebouwd pand in #Langenaubach … een stadsdeel van de gemeente #Haiger in het district Lahn-Dill-Kreis van de Duitse deelstaat #Hessen.
Zo kon het wedijveren met andere grote keramiekproducenten als: #Bay, #Ceramano, #Scheurich, #Jopeko en anderen.
Datzelfde jaar werd #Liesel_Spornhauer, voorheen werknemer bij #Dümler&Breiden, de eerste huisontwerper van het bedrijf. Ze bleef bij het bedrijf gedurende een half decennium en was verantwoordelijk voor de meeste succesvolle ontwerpen uit die periode.
Toen ze in 1959 vertrok, nam medeoprichtster Ilse Stephan de positie van hoofdontwerper op zich.
Halverwege de jaren ’60 werden de Schlossberg-creaties voorzien van het populaire fat-lavadecor. Het betekent letterlijk ‘vette lava’ … men bedoelt hiermee dat de glazuur er meerdere keren is op gebracht, waardoor er dikte verschil in zit. (net zo als de lava-stromingen).
In 1962 vormde Liesl Spornhauer samen met #Bodo_Mans een groep van artiesten en designers, genaamd 'Muffel'. Behalve het maken van schilderijen en beelden was de groep ook betrokken bij het ontwerpen van keramiek en probeerde de prachtige kleuren van allerlei glazuren te combineren met een nieuwe manier van oppervlaktestructuur en glazuursamenstelling.
#Hans_Welling, die ook voor #Ruscha en Ceramano had gewerkt, kwam in dienst van Schlossberg.
Schlossberg gebruikte voor de vervaardiging van de vazen altijd witte klei. Sommige vazen hebben als merk een T en een S die over elkaar staan, waarschijnlijk de initialen van oprichter Theodore Stephan.
De vormnummers en hoogteindicaties staan centraal gegraveerd in de onderkant of zijn in de vorm meegegoten.
Het succes dat de firma in de 50- en 60-er had jaren bleef helaas niet duren … want de populariteit van dit soort keramiek nam zienderogen af.
In 1975 sloot deze onderneming haar deuren.
Momenteel is er een lichte revival van dit soort keramiek merkbaar …. grote vazen en andere originele, kleurrijke items zijn best gegeerd door de jongere generatie om hun bescheiden stekje eclectisch in te richten.
%20-%20Keramiek%20-%20Catawiki.pdf.png)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten