zaterdag 12 september 2015

Koninklijke #Mosa B.V. #Maastricht.

Maastricht (hoofdstad van de Nederlandse provincie Limburg en gelegen aan de Maas) is niet enkel bekend om zijn winkel- en uitgaanscentrum, zijn universiteit, het Vrijthof met de concerten van André Rieux, maar ook om haar productie van aardewerk en porselein.

In 1836 richtte de jonge ondernemer Petrus Regout er aan de Boschstraat een aardewerkfabriek op. Zijn voorouders waren er reeds vanaf eind zeventiende eeuw werkzaam als pijpenmakers en handelaars in aardewerk. Aanvankelijk produceerde Regout er kommen en borden, gemaakt van zacht wit aardewerk. Rond 1850 lukte het hem om het harde witte baksel van Wedgwood te evenaren.

Na zijn dood in 1878 zetten zijn vier zonen het bedrijf voort als vennootschap onder de naam Petrus Regout & Co. Tevens werd het beeld van de liggende Sphinx ingevoerd. In 1899 werd de nieuwe naam van het bedrijf trouwens ‘De Sphinx’.

Binnen de directie van de Sphinx ontstond onenigheid. In 1883 leidde dat tot de oprichting van een eigen fabriek in Meerssen door een zoon (Hubert) en kleinzoon (Louis) van Petrus Regout. Het bedrijf, de latere 'Mosa', richtte zich op de productie van blauw-wit Chinees imitatie-porselein en was daardoor aanvankelijk geen concurrent van de Sphinx. Later kwamen daar ook keramische muurtegels en serviezen bij.

In 1905 werkten 480 mensen bij Mosa Porselein.

De Eerste Wereldoorlog bracht moeilijkheden met de aanvoer van grondstoffen en brandstoffen. Er bleef echter geproduceerd worden en ook de markt voor elektrotechnisch porselein, zoals isolatoren, werd met succes aangeboord. Na deze oorlog was er weer expansie en er werden sinds 1925 ook Engelse theeserviezen gemaakt

In 1932 werd begonnen met de productie van aardewerk, de vraag naar porselein liep terug. Deze crisisperiode werd echter goed doorstaan.

De Tweede Wereldoorlog bracht opnieuw een tekort aan grondstoffen en personeel (tewerkstelling in Duitsland). Ook werd de fabriek vlak voor de bevrijding nog door een bombardement getroffen, maar in 1949 was men weer op het peil van 1939.

In 1947 werd de keramisch ontwerper Edmond Bellefroid aangeworven en ging men designserviezen ontwerpen en fabriceren. Andere industriële ontwerpers die langere tijd voor Mosa werkten waren Jef Schijns en Pieter Stockmans. Daarnaast werd ook aandacht aan de vloertegelfabricage besteed.

In 1972 nam het laatste lid van de familie Regout afscheid en kwam het bedrijf in handen van de Thyssen Bornemisza groep,

In 1975 verkocht deze groep het bedrijf aan de bouwdivisie van DSM. Het assortiment van Teeuwen werd aan Mosa toegevoegd.

In 1983, ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan, kreeg het bedrijf het predicaat 'Koninklijke'. In 1984 stootte DSM haar bouwdivisie af en kwam Mosa in handen van de Britse beleggingsgroep Redland, die het in 1991 weer doorverkocht aan de holding France Alfa, die het in 1997 weer doorverkocht aan een Nederlandse investeringsmaatschappij.

De fabrieken in Maastricht produceerden in 2008 vijf miljoen vierkante meter wand- en vloertegels, met name in het luxere segment. Hiervan werd 25 procent naar het buitenland geëxporteerd. Mosa behoort, samen met enkele andere bedrijven, tot de belangrijkste werkgevers in de Limburgse hoofdstad.

Groeten,
Meindert.

 













Geen opmerkingen:

Een reactie posten