Eind 17e eeuw was de aardewerkproductie er al bezig het lokale landschap vorm te geven. Dankzij verschillende soorten goede kleilagen in de bodem groeide deze industrie al snel uit tot een van de opmerkelijke ontwikkelingen van de ‘Industriële Revolutie’ in Groot-Brittannië.
Met de ontwikkeling van kanaaltransportsystemen werden plattelandsgebieden rond en tussen de zes steden overgegeven aan groeiende clusters van pottenbakkerijen die bakstenen, tegels en huishoudelijk aardewerk produceerden.
De familie Adams uit North Staffordshire is de oudste pottenbakkersfamilie waarover er gegevens terug te vinden zijn. In de 19e eeuw had deze talrijke fabrieken in de ‘Potteries’ waaronder een tegelbakkerij in Tunstall, de meest noordelijke stad.
De flesvormige ovens domineerden de industriële skyline van de ‘Potteries’ van de jaren 1800 tot de jaren 1960. Geschat wordt dat er in de zes steden meer dan 1000 flessenovens in bedrijf waren. De ‘Clean Air Act’ van 1956 betekende echter het einde van de rokerige, op kolen gestookte ovens, omdat de fabrieken in plaats daarvan overschakelden op gas en elektriciteit.
Geen twee flessenovens waren precies hetzelfde. Ze werden allemaal gebouwd volgens de behoeften van de fabriek en de beschikbare ruimte. Sommige kleine fabrieken hadden slechts drie flessenovens, andere hadden er wel 25.
De kleine pottenbakkerijen maakten gebruik van de directe verkoop vanuit de fabriek, van marskramers en straathandelaren om hun waren te verkopen. Ze reisden van deur tot deur of zaten een 'pop-up'-kraam op en vormden zodoende een essentiële verbinding met verspreide plattelandsgebieden of armere wijken van steden en dorpen, waardoor meer huishoudens de kans kregen om goedkope potten te kopen.
Na deze algemene interessante situering hierboven keren wij terug naar de ontstaansgeschiedenis van het Crown Staffordshire porselein, aardewerk en steengoed’.
Rond 1790 begon ook Thomas Green met het maken van aardewerk in Burslem. Hij kocht er de ‘Churchyard Works’ in 1795 aan en vervaardigde daar aardewerk.
Het gezin verhuisde in 1812 naar Somerset, maar Thomas junior keerde in 1822 terug naar Staffordshire en zou er hebben gewerkt voor Matthew Mayer (Shelton), Mintons, Copeland en Wedgwood.
In 1833 huurde Thomas Green (junior) de ‘Minerva Works’ in Fenton, waar hij samen met vier van zijn zonen begon met de productie van 'bone china'. Het bedrijf bleef op die locatie voor de rest van zijn geschiedenis.
Nadat Thomas Green junior in 1859 overleed, leidde zijn weduwe Margaret het bedrijf nog altijd samen met haar vier zonen gedurende de volgende 17 jaar, het stond bekend als: ‘M. Green & Co'. Het moet een succesvolle onderneming zijn geweest, want in 1863 kocht ze de ‘Minerva Works’ aan, die tot die tijd werd geleased.
Na Margareta’s dood in 1876 kochten twee van haar zonen, Thomas Allen en Spencer, hun broers uit en werd het bedrijf ‘TA & S Green’.
Thomas Allen Green richtte showrooms in Londen op, bekend als 'Green Bros'. en 'Edis'. Deze showrooms vertegenwoordigden ook andere fabrikanten, bijvoorbeeld in 1929 waren ze bekend om het tentoonstellen van waren van 'AG Richardson & Co. Ltd'. De showrooms waren gevestigd op 46, Holborn Viaduct. EC1, Londen.
Crown Staffordshire Porcelain Co Ltd’ Fenton 1889-1948.
Dit bedrijf volgde ‘TA en S. Green’ op bij de Minerva Works, Park Street, Fenton, waar porselein van goede kwaliteit werd geproduceerd.
Tegen de eeuwwisseling produceerde het bedrijf een breed scala aan producten van botporselein, waaronder: thee- en koffieserviezen, miniaturen, vazen, bestekgrepen, deurbeslag en bloemenmanden van porselein. Evenals verschillende: figuur-, dier- en vogelmodellen en miniatuurstukken.
Het bedrijf werd in 1903 een besloten vennootschap.
Zowel voor als tijdens de Tweede Wereldoorlog produceerde het bedrijf badges voor de kantines van de strijdkrachten, waaronder de Britse en Canadese marine.
In juni 1945 kreeg Crown Staffordshire een licentie om 'fancies' te produceren voor de binnenlandse markt.
In 1946 werd een fabriek in Heron Cross gekocht om de productie van gedecoreerde waren na de oorlog te verhogen, voornamelijk voor de export. De flessenovens werden daar vervangen door tunnelovens.
Crown Staffordshire China Co Ltd Fenton 1948-1985.
In 1948 werd de naam van het bedrijf veranderd in ‘Crown Staffordshire China Co. Ltd’. Het bedrijf bleef eigendom van en werd gerund door de familie Green. Er werden twee dochterondernemingen opgericht, in Canada en Amerika, om de distributie in het buitenland te controleren.
In de jaren 1950 werd driekwart van de totale productie geëxporteerd. Er werden agenten ingezet in: Australië, Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika en België.
In 1952 werd ‘Crown Staffordshire China Co. Ltd’. door de Pottery Gazette and Glass Trades Review beschreven als de grootste producent van porseleinen bloemen in de Potteries.
Er waren meer dan 200 mensen werkzaam op de decoratieafdeling van de fabriek. Het bedrijf bleef eigendom van en werd gerund door de familie Green tot in 1965, toen het het verkocht werd aan ‘Semart Importing Co’. gevestigd in New-Jersey United States of America.
Semart was een importeur van serviesgoed en kocht tegelijkertijd ‘Crown Staffordshire China Co’ en ook ‘Wedgwood & Co’ op. Hij bleef echter de naam ‘Crown Staffordshire’ gebruiken totdat het bedrijf rond 1973 onderdeel werd van de (Josiah) Wedgwood Group.
Wedgwood gebruikte de naam ‘Crown Staffordshire’ voor speciale producten tot ongeveer 1985.
Toen de productie van ‘Coalport-waren’ (onderdeel van de Wedgwood Group) werd verplaatst naar de Minerva Works verdween de naam ‘Crown Staffordshire’.
Een bezoek aan ‘Middleport Pottery’ in Stoke-on-Trent biedt u een kijkje in de werkende Royal Staffordshire-fabriek en het museum, waar u getuige kunt zijn van het ingewikkelde pottenbakkersproces. Ondanks het omarmen van moderne technologie, blijft Royal Staffordshire Pottery toegewijd aan het behouden van zijn traditionele vakmanschap, en zorgt het voor de productie van diverse en uitzonderlijke keramische creaties. Deze toewijding aan kwaliteit heeft Royal Staffordshire Pottery tot een gewild verzamelobject gemaakt voor keramiekliefhebbers van over de hele wereld.
The Potteries Museum & Art Gallery in Hanley omvat de grootste collectie Staffordshire-keramiek ter wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten